گزارش اکونومیک تایمز درباره ی اجلاس شانگهای
به گزارش گل چرم، رهبران 10 کشور جهان همچون ایران برای اجلاس سازمان همکاری شانگهای(SCO) در چین گرد هم می آیند؛ رویدادی که احیانا با هدف به چالش کشاندن نفوذ آمریکا در تجارت و مناقشات منطقه ای برگزار می شود.
به گزارش گل چرم به نقل از خبرگزاری مشرق
از اکونومیک تایمز هند، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، نارندرا مودی، نخست وزیر هند و سران هشت کشور دیگر مقرر است در جدیدترین اجلاس سازمان همکاری شانگهای در شمال چین ملاقات کنند و احتمالاً نگاههای غیرمنسجم آمریکا در عرصه تجارت و همین طور جنگ های منطقه ای را به چالش بکشند.
این گروه ۱۰ عضوی که امروز و فردا در شهر بندری تیانجین گرد هم می آیند، در ۲۴ سال قبل از حیث وسعت و نفوذ رشد داشته اند هرچند اهداف و برنامه های سازمان همکاری شانگهای مبهم بوده و مقبولین و رسمیت جهانی آن پایین مانده است. با این وجود، برخی آنرا «خوفناک ترین گروهی که تابحال نام آنرا شنیده اید»، خوانده اند.
روسیه، بلاروس، چین، هند، ایران، قزاقستان، قرقیزستان، پاکستان، تاجیکستان و ازبکستان دارندگان عضویت کامل این گروه هستند. سازمان همکاری شانگهای که در ابتد سپری در مقابل نفوذ آمریکا در آسیای مرکزی انگاشته می شد، با اضافه شدن هند و پاکستان در سال ۲۰۱۷، ایران در سال ۲۰۲۳ و بلاروس در سال ۲۰۲۴، گسترش پیدا کرد.
این روزنامه با یادآوری این که این سازمان که از بلوکی منطقه ای در سال زمان تاسیس در سال ۲۰۰۱ به ائتلافی جامع بدل شده است، چین را ابرقدرت اقتصادی منطقه و بازیگر اصلی آن دانست و نوشت: در شرایطی که هم مسکو و هم پکن از این ائتلاف به عنوان چارچوبی برای همکاری نظامی منطقه ای بهره برده اند، بلاروس، ایران و هند برای بهره مند شدن از نفوذ روبه رشد سازمان همکاری شانگهای، بعدها به آن ملحق شدند.
اکونومیک تامیز هند در ادامه به بررسی راهبردهای اقتصادی و سیاسی این کشور از حضور در شانگهای پرداخته و نوشته است: از زمان آغاز جنگ روسیه و اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، هندوستان به خریدار اصلی نفت روسیه بدل شده و تنش ها با واشنگتن را تشدید کرده است. مودی (نخست وزیر هند) هم بعد از دیدار دیپلمات های ارشد دهلی نو و پکن در ماه آگوست، از «بهبود روابط با چین با آهنگی یکنواخت و احترام به منابع و حساست های طرفین» سخن به میان آورده است.
خبرگزاری شینهوا دوشنبه هفته گذشته این گردهمایی را «بزرگ ترین اجلاس سازمان همکاری شانگهای (SCO) در تاریخ» نامید و اعلام نمود که از این فرصت برای «تدوین طرح توسعه این بلوک برای دهه آینده» استفاده خواهد شد. رهبران حدود دوازده کشور دیگر همچون مصر، نپال و چند کشور جنوب شرق آسیا، به عنوان شرکای گفت و گو یا میهمان در این اجلاس حضور دارند.
شینهوا از هدایت این سازمان با سکان «روح شانگهای» سخن اظهار داشت که خصوصیت هایی همچون اعتماد متقابل، منافع دوجانبه، برابری، مشورت، احترام به تنوع تمدن ها و پیگیری توسعه مشترک را در بر می گیرد. پکن با اشاره به افزایش تجارت و حمل و نقل ریلی بین چین و دیگر اعضا، کشورهای ناظر و شرکای گفت و گو، بنظر می رسد مشتاق است تا بر مزایای اقتصادی این بلوک تأکید کند.
شینهوا یادآور شده است که در این اجلاس اسنادی امضا خواهد شد؛ همچون اطلاعیه ای به مناسبت هشتادمین سالروز پایان جنگ جهانی دوم، که حزب کمونیست حاکم چین، سوم سپتامبر این مناسبت را با رژه نظامی در مرکز پکن گرامی خواهد داشت.
دالی یانگ، پژوهشگر علوم سیاسی دانشگاه شیکاگو می گوید که سازمان همکاری شانگهای یکی از برجسته ترین سازمان های منطقه ای است که چین در تأسیس آن نقش داشته است.
یانگ اظهار داشت: «تشکیلات سیاسی و حاکمیتی چین، تاکید زیادی بر حفظ روابط موجود در حوزه بین المللی دارند؛ هرچند سازمان همکاری شانگهای در رویارویی با چالش های عمده امروزی چندان مؤثر نبوده است. این اجلاس چند روز قبل از رژه نظامی عظیمی در پکن برگزار می گردد که به مناسبت هشتادمین سالگرد تسلیم ژاپن در آخر جنگ جهانی دوم برگزار می شود و شی جین پینگ، رئیس جمهوری چین و سایر رهبران، همچون کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی که حضورش نادر است، در آن شرکت خواهند کرد.»
جون توفل درِیر، کارشناس سیاست چین در دانشگاه میامی می گوید: بنظر می رسد سازمان همکاری شانگهای تمایل دارد از یک سکوی گفت و گو به مکانیسم کامل همکاری عملی تبدیل گردد که نتایجی ملموس برای شهروندان کشورهای عضو به ارمغان آورد. با این وجود، پرسش ها بازهم به قوت خود باقیست؛ «با چه هدفی و چگونه؟»
به باور درایر، «از نگاه شی جین پینگ، ریاست بر این اجلاس در تیانجین باید برای او تبلیغاتی مثبت به همراه داشته باشد و شاید تصویر او را به عنوان رهبر نظم نوین جهانی تقویت کند.»
حرف آخر اینکه با این حال، برخی آن را خوفناک ترین گروهی که تاکنون نام آن را شنیده اید، خوانده اند.
روسیه، بلاروس، چین، هند، ایران، قزاقستان، قرقیزستان، پاکستان، تاجیکستان و ازبکستان دارندگان عضویت کامل این گروه هستند. سازمان همکاری شانگهای که در ابتد سپری در مقابل نفوذ آمریکا در آسیای مرکزی انگاشته می شد، با اضافه شدن هند و پاکستان در سال ۲۰۱۷، ایران در سال ۲۰۲۳ و بلاروس در سال ۲۰۲۴، گسترش پیدا کرد.
این روزنامه با یادآوری اینکه این سازمان که از بلوکی منطقه ای در سال زمان تاسیس در سال ۲۰۰۱ به ائتلافی جامع بدل شده است، چین را ابرقدرت اقتصادی منطقه و بازیگر اصلی آن دانست و نوشت: در حالی که هم مسکو و هم پکن از این ائتلاف به عنوان چارچوبی برای همکاری نظامی منطقه ای بهره برده اند، بلاروس، ایران و هند برای بهره مند شدن از نفوذ روبه رشد سازمان همکاری شانگهای، بعدها به آن ملحق شدند.
اکونومیک تامیز هند در ادامه به بررسی راهبردهای اقتصادی و سیاسی این کشور از حضور در شانگهای پرداخته و نوشته است: از زمان آغاز جنگ روسیه و اوکراین در فوریه ۲۰۲۲، هندوستان به خریدار اصلی نفت روسیه بدل شده و تنش ها با واشنگتن را شدت بخشیده است. پکن با اشاره به افزایش تجارت و حمل و نقل ریلی بین چین و دیگر اعضا، کشورهای ناظر و شرکای گفت و گو، به نظر می آید مشتاق است تا بر مزایای اقتصادی این بلوک تاکید کند.
شینهوا یادآور شده است که در این اجلاس اسنادی امضا خواهد شد؛ همچون اطلاعیه ای به مناسبت هشتادمین سالروز پایان جنگ جهانی دوم، که حزب کمونیست حاکم چین، سوم سپتامبر این مناسبت را با رژه نظامی در مرکز پکن گرامی خواهد داشت.
دالی یانگ، پژوهشگر علوم سیاسی دانشگاه شیکاگو می گوید که سازمان همکاری شانگهای یکی از برجسته ترین سازمان های منطقه ای است که چین در تأسیس آن نقش داشته است.
یانگ گفت: تشکیلات سیاسی و حاکمیتی چین، تأکید زیادی بر حفظ روابط موجود در عرصه بین المللی دارند؛ هرچند سازمان همکاری شانگهای در رویارویی با چالش های عمده امروزی چندان مؤثر نبوده است.
این مطلب را گل چرم می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان گل چرم در مورد این مطلب